Present Simple Tense (İngilizce’de Geniş Zaman)

Present Simple Tense (İngilizce’de Geniş Zaman)
  • 22.10.2024

Present Simple Tense (İngilizce’de Geniş Zaman)

Present Simple Tense

Başlangıç Seviyesi İngilizce Ders

Simple Present Tense, Türkçe’de "geniş zaman" olarak bilinir. Geniş zaman, sürekliliğini koruyan eylemler ve durumlar hakkında bilgi aktarmak için kullanılan bir eylem zamanıdır. Belirli bir zaman dilimi olarak geçmez; geçmişte başlanan, kesintisiz olarak bugüne kadar gelen ve gelecekte de devam edecek eylemleri kapsar.

Örnek Cümleler:

  • “Kara lahanayı severim.”
  • “Kaynanam çok konuşur.”
  • “Bayramda köye gideriz.”

Yazı dilinde, cümleler "do" ile başlar. “I” (ben), “you” (sen/siz), “we” (biz), “they” (onlar) gibi öznelerden biriyle devam eder. Özne, hakkında eylem bilgisi aradığınız kişi anlamına gelir ve üçüncü türden bir eylem kelimesi ile tamamlanır.

Eylem (Fiil) Nedir?

Oturmak, görüşmek, içmek gibi sonu "-mek" ve "-mak" ile biten kelimeler eylem türünden kelimelerdir.

"Do", soru sormak için kullandığınız anahtar sestir. Bir cümleye "do" ile başladığınızda, karşınızdaki kişinin soru sormaya başladığınızı anlamasını sağlarsınız.

Özne: Hakkında bilgi aradığınız kişi.

Eylem (Fiil): Oturmak, konuşmak, anlamak gibi kelimelerdir.

Kurala göre bitmiş bir soru cümlesi örneği:

  • “Do you speak English?” (İngilizce konuşur musun?)

Açıklama:

  • “Do” soru sormaya başladığınızı gösterir.
  • “You” hakkında fiil bilgisi aradığınız özne için kullanılır.
  • “Speak” özne hakkında aradığınız eylem bilgisidir.
  • “English” ise neyin yapıldığını veya yapılmadığını öğrenmek için kullanılır.

Bu üç kelime türünün birbirlerinin ardına sıralanması ile İngilizce yüklem cümlesi yapısı oluşur.

Örnek Cümle Yapısı

“Do”, Türkçe’de “-ar, -er, -ır, -ir, -ur, -ür” sesleri yerine geçen bir eylem kelimesinin hemen arkasında eklenen öge türünden ses parçalarıdır.

Örnekler:

  • “Çay severim.”
  • “Bizi iyi tanırlar.”

Bu tür cümleler, süreklilikle gerçekleştirilen eylemler hakkında bilgi vermek için kullanılır.

Ayrıntı

Türkçe yapı gereği "ses uyumu" olarak adlandırılan bir kural takip eder:

  • İçinde “a” sesi bulunan bir eylem kelimesi: kalır.
  • İçinde “e” sesi bulunan bir eylem kelimesi: gel-ir.
  • İçinde “ı” sesi bulunan bir eylem kelimesi: kal-ır.
  • İçinde “i” sesi bulunan bir eylem kelimesi: bil-ir.
  • İçinde “o” sesi bulunan bir eylem kelimesi: otur-ur.
  • İçinde “ö” sesi bulunan bir eylem kelimesi: gör-ür.

Bunlar Türkçe’de "öge", İngilizce’de "yardımcı fiil" olarak tanımlanır ve eylem olarak seçtiğiniz kelimenin harf özelliğine (a-e-ı-i-o-ö-u-ü) göre çalışırlar. Ancak İngilizce, bu seslerle ilgilenmez; sadece öznenin (I-you-we-they) türüne göre takı alır. Yani tüm özneler için "do" sesi kullanılır.

Sonuç

"Do I", "Do you", "Do we", "Do they" ile başladığınız her cümlede, özne hakkında fiil bilgisi aradığınız kişinin ismini anmanız gerekir. Bu, karşınızdaki kişinin hangi öznenin fiili hakkında bilgi aradığınızı anlamasını sağlar.

Örnek Cümleler:

  • Do I show you? (Sana göstereyim mi?)
  • Do you help? (Yardım eder misin?)
  • Do they drink tea? (Çay içerler mi?)
  • Do we see? (Görüşür müyüz?)

Not: Anlatımımın yeterli olup olmadığını düşünüyorsanız, anladığınız kadarıyla bir soru cümlesi yazıp 05554127546 numaralı telefona gönderebilirsiniz. Birlikte kontrol edebiliriz.

İyi dersler dileriz.